SEVGİ PITIRCIĞI KATİLLER

Dikkatle ayrıntılarıyla takip ettim. Dünya Emekçi Kadınlar Günü’ne ait çiçekli, böcekli, kurdelalı süslü püslü mesajlar çok güzeldi; allı, morlu kadın figürleriyle dolu mesajlar.

Hiçbirinde, “Ben anamı, bacımı, karımı, kızımı döveceğim; bakarsınız kesip öldürürüm. Başkalarının karısına, kızına taciz edeceğim; duruma göre belki tecavüz ederim” diye bir şey yazmıyordu.

Adeta sevgi pıtırcığına dönüşmüştü herkes 8 Mart’ta.

Sevindim; eğer herkes böyle düşünüyorsa, biz kadına şiddet ve tecavüz olayını toplumsal ahlak ve merhametimizle çözmüş sayılırdık.

Peki, gerçekten romantik ve düşünceli sevgi pıtırcığına mı dönüşmüştük hepimiz yoksa…

İşte işin bir de “yoksa”sı var. O pıtırcık hallerimiz, ele güne karşı bir maske ya da sadece gösteriş için mi yapılmıştı, bütün bu ilahi komedyalar?

Verilere göre, 2013-2023 yılları arasında 4.197 kadın cinayeti gerçekleşmiş.

2024 yılında 280 kadın, evli oldukları erkek, baba, oğul veya bir akraba tarafından; 19 kız çocuğu ise babaları tarafından öldürülmüş. Bunlardan 9’u ise anneleriyle birlikte katledilmiş.

8 Mart 1857 tarihinde New York’ta 40.000 dokuma işçisi kadın, daha iyi çalışma koşulları istemiyle bir greve başlamış; ancak polisin işçilere saldırması, işçilerin fabrikaya kilitlenmesi ve ardından çıkan yangın sebebiyle 129 kadın işçi yanarak can vermişti.

O kadınların mücadelelerini, yaşadıklarını, çektiklerini veya canlarını verdikleri o olaylarla onlardan sonraki nesillere kazandırdıkları hakları bilerek, İbret alarak, kadınlarımızı nasıl koruyacağımızı konuşarak anmalıydık 8 Mart’ı; yapmadık tabii.

Çünkü duyarlı olmak ve bilgi zor iştir, cehalet ise çok kolay.

Anlamak zor, anlatmak daha zor.

Bizi doğuran analarımızı, çocuklarımızı doğuran kadınlarımızı ve gelecek nesillerin annelerine yapılan zulmü görmezden gelmek, katledilmelerine sessiz kalmak; onları bu çağda bile koruyamıyor olmak, senede sadece bir gün çiçeklerle, böceklerle süslü mesajlarla oyalamak bir akıl tutulması ya da katillere, zalimlere suç ortaklığı yapmaktan başka ne olabilir ki?

Sonraki yıllarda, o çiçekli böcekli mesajları gönderen kaç sevgi pıtırcığı katil veya tecavüzcü olacak insan kılığındaki yaratıklar var aramızda sizce…

Yok diyebilen kimse var mı? Bence yok; sizce de olamaz.

Bir önemli konu da, onların böyle saçma sapan kutlamalara ihtiyaçları olmayacak kadar akıllı, duygusal, üretken, kutsal ve cefakar olmalarıdır.

Ne demişti Neşet Ertaş: “Kadınlar insandır, biz insanoğlu.”

Keşke hepimiz onlar kadar olamasak da, biraz insan olabilseydik.

Vesselam.