Saçlarına baharları tak, gülüşün güneş olsun ellerin umut. GÜLÜMSE

Hadi gülümse..

Çünkü gülmek devrimci bir eylemdir..

Gülmek yaşamın uğruna verdiğin bir sadakadır…

Okuduğun kitabın kapağıdır.

Yüreğin dışa vuran aynası gibidir..

Ruhun ışığı, dertlerin tek çaresi, güzelliğin müjdesidir gülümsemek…

Dertler, sıkıntılar ve sorunlarla depreşirken kahkahalarla yaşanamayacağını bilsek bile gülümsemenin her çözüm başı olduğunu da göz ardı etmemiz doğru değil.

Hadi gülümse…

Gülümse ve bunda samimi ol!

Zira samimi olmayan gülümseme, sahteciliktir, iki yüzlülüktür!

Gülümse!

Çünkü asık surat; değerliyi de, makamı da, malı da değersiz kılar, hayatı yaşanmaz hale getirir!

Düşün!

Sıkıntılı bir hayatta malın, makamın rütbenin, şöhretin ne değeri olabilir ki?

İyi düşün!

Evini, dünyanı, hayatını cehenneme döndüren, asık suratlı bir kadının güzelliği ne anlam taşıyabilir ki?

Gülümse..

Çünkü; çevrendeki her şey gülümsüyor; çiçekler, ağaçlar, ormanlar gülümsüyor, denizler, nehirler gülümsüyor, gökyüzünde yıldızlar gülümsüyor, havada uçuşan kuşlar, kelebekler gülümsüyor, yerdeki böcekler gülümsüyor ve ilkbaharıyla, sonbaharıyla, yazıyla, kışıyla bütün bir dünya gülümsüyor…

Hayatın karmaşasında kaybolmamak için, direnmek için gülümse…

Gülümse! Ve kendi yaşam tarzınla, kendi özel gözlüğünle, kendi özel düşüncenle dünyaya bak !

Soysuza, arsıza, hırsıza, yolsuza inat gülümse çünkü herşeye rağmen gülümsemek en büyük zaferdir…

Gül isen, önce gülen yüzünü göster…

Dikenler senin canını yakıp vazgeçirmeye çalışsa bile gülümse…

Gülümse ki! kor alevlerde yanan yüreklere su olabilesin. Gülmse ki insanlığın en güzel ve en önemli eyleminde örnek olabilesin.

Mevlana’nın dediği gibi “Sevdiklerinize gül verin, gülünüz yoksa gülüverin”

Hadi ne olur gülümse sadece gülümse……

Saçlarına baharları tak, gülüşün güneş olsun, Ellerin umut.

Gülümse…

Çünkü gülmek çiçek açmaktır…

Gülümse…

Çünkü savaşın zaferidir gülmek.

Hadi gülümse ve yaşa. Bir ağaç gibi tek ve hür bir orman gibi kardeşçesine…

Kemal BURKAY yazmış duygularımı sanki.

Gülümse Hadi gülümse bulutlar gitsin.

İşçiler iyi çalışsın, gülümse

Yoksa ben nasıl yenilenirim.

Belki şehre bir film gelir

Bir güzel orman olur yazılarda

İklim değişir, Akdeniz olur,

gülümse.

Sazlarım vardı, ırmaklarım vardı

Çok çakıl taşlarım vardı benim.

Ama sen başkasın anlıyor musun

Tut ki karnım acıktı, anneme küstüm

Tüm şehir bana küskün

Bir kedim bile yok anlıyor musun

Gülümse…

VESSELAM